08.08.2018

Царква на Падзамчышчы
Драўляная Увядзенская царква ў ХVІІ і першай палове ХVІІІ стст. стаяла на Падзамчышчы. Адна з найранейшых дат, калі яна згадваецца, – 1678 г. Царква ўпамінаецца ў завяшчанні аднаго з кіраўнікоў праваслаўнага Праабражэнскага брацтва Івана Скачкевіча, які ахвяраваў царкве 25 злотых [1]. З-за таго, што пра прыход яе нічога невядома, можна меркаваць, што была прыпісана да Варварынскай царквы, якая стаяла побач. Пра тое ж сведчыць польскі даследчык Рафал Дзягіль, калі згадвае прыходскую Варварынскую царкву разам з царквой Ofiarowania Najswietszeei Marii Panny [2].

Разам з цэрквамі Уваскрэсенскай і Святых Айцоў у пачатку 1740-х гадоў Увядзенская была пашкоджана пажарам.

Па просьбе праваслаўнага духавенства, Уваскрэсенскага і Варварынскага прыходаў слуцкі князь Геранім Фларыян Радзівіл у 1744 г. дазволіў аднавіць згарэўшыя храмы. Для будоўлі можна было бясплатна рыхтаваць лес ва Урэцкай і Амговіцкай пушчах, па адной капе дроў на кожную царкву [3]. Аднак Увядзенская царква на гэтым месцы адноўлена ўжо не была.

Манастырская Увядзенская царква

На працягу канца ХVІІІ – першай паловы ХІХ стст. Увядзенская царква мелася ў Троіцкім манастыры. Яна прышла на змену старажытнай драўлянай манастырскай цёплай Благавешчанскай царкве, якую пасля гэтага перанеслі ў Ільінскі манастыр.

Наноў заснаваная Увядзенская царква размяшчалася на другой палове архімандрытавага дома, пра які ў дакуменце 1800 г. гаворыцца, што гэта новы драўляны будынак з дзесяццю пакоямі, узведзены на каменным падмурку [4]. Вядома, што ў яе рызніцы разам з іншымі каштоўнасцямі захоўвалася некалькі старажытных партрэтаў слуцкіх князёў.

У 1867 г. у манастыры быў узведзены мураваны двухпавярховы корпус, дзе размясціліся адміністрацыя, пакоі архімандрыта, манаскія келлі і заснавана цёплая царква Благавешчання Святой Дзевы. А стары драўляны дом архімандрыта быў прыстасаваны для патрэбаў духоўнай семінарыі і вучылішча, што дзейнічалі пры манастыры. Пра Увядзенскую царкву, што знаходзілася ў тым будынку, з гэтага часу нічога невядома. Верагодна, што яна была скасавана.

 

Ігар ЦІТКОЎСКІ
«Слуцк. Гісторыя горада ў помніках архітэктуры» (2015).


 

Церковь Введения во храм Пресвятой Богородицы

Церковь на Подзамчище

Деревянная Введенская церковь в XVII и первой половине XVIII вв. стояла на Подзамчище. Одна из ранних дат, когда она упоминается, – 1678 г. Церковь упоминается в завещании одного из руководителей православного Преображенского братства Ивана Скочкевича, который пожертвовал церкви 25 злотых [1]. Из-за того, что о приходе ничего не известно, можно предположить, что она была приписана к Варваринской церкви, которая стояла рядом. О том же свидетельствует польский исследователь Рафал Дегиэль, когда упоминает приходскую Варваринскую церковь вместе с церковью Ofiarowania Najswietszeei Marii Panny [2].

Вместе с церквями Воскресенской и Святых Отцов в начале 1740-х годов Введенская была повреждена пожаром.

По просьбе православного духовенства, Воскресенского и Варваринского приходов слуцкий князь Иероним Флориан Радзивилл в 1744 г. разрешил восстановить сгоревший храм. Для стройки можно было бесплатно заготовить лес в Уречской и Омговичской пущах, по одной копне дров на каждую церковь [3]. Однако Введенская церковь на этом месте восстановлена уже не была.

Монастырская Введенская церковь

В течение конца XVIII – первой половины XIX вв. Введенская церковь была в Троицком монастыре. Она пришла на смену старой деревянной монастырской тёплой Благовещенской церкви, которую после этого перенесли в Ильинский монастырь.

Заново основанная Введенская церковь располагалась на другой половине дома архимандрита, о котором в документе 1800 г. говорится, что это новое деревянное здание с десятью комнатами, построенное на каменном фундаменте [4]. Известно, что в её ризнице вместе с другими ценностями сохранялось несколько древних портретов слуцких князей.

В 1867 г. в монастыре был возведён каменный двухэтажный корпус, где разместились администрация, комнаты архимандрита, монашеские кельи и основана тёплая церковь Благовещения Святой Девы. А старый деревянный дом архимандрита был приспособлен для нужд духовной семинарии и училища, которые действовали при монастыре. О Введенской церкви, которая находилась в том здании, с тех пор ничего неизвестно. Вероятно, она была упразднена.

 

Игорь ТИТКОВСКИЙ
«Слуцк. История города в памятниках архитектуры» (2015 год).

Перевод – Владимир ХВОРОВ

На заставке – Партрэт чатырох князёў Алелькавічаў (Портрет четырёх князей Олельковичей).

 

1. Тройчанский архив. Сб. Минская старина. Вып. № 4, №178.
2. Rafal Degiel. Protestantci i prawoslawni. Patronat wyznaniowy Radziwillow birzanskich nad Cerkwia prawoslawna w ksiestwe Sluckim w XVII w. Warszawa 2000, с. 138.
3. Тройчанский архив. Сб. Минская старина. Вып. № 4, № 509.
4. Историческое описание о Слуцком Свято-Троицком. монастырях. 1800. НГАБ ф. 136, воп. 1, спр. 1311, с. 34.