Пасля смерці Яраполка Тураўскім князем стаў яго брат Святаполк Ізяславіч (у хрышчэнні Міхаіл), які перад тым быў князем Наўгародскім. Пасля смерці вялікага князя кіеўскага Усевалада Святаполк Ізяславіч стаў і князем кіеўскім. Разам з сынам Усевалада чарнігаўскім князем Уладзімірам Манамахам умацоўваў Русь. Яны ініцыявалі Любечскі з'езд князёў 1097 г., дзе вырашаліся праблемы спрэчак паміж князямі за спадчыну, і дзе было вырашана, каб кожны з іх валодаў толькі сваёй бацькаўшчынай, а на чужую не прэтэндаваў. Было дамоўлена, што за Святаполкам і яго сынамі замацоўваўся Тураў і дрыгавіцкія землі з абодвух бакоў Прыпяці.
З апісання вядома, што Святаполк росту быў высокага, меў доўгую бараду, прамыя чорныя валасы. Любіў чытаць, меў добрую памяць. Войны не любіў, але быў срэбралюбівы і скупы. Меў трох дачок і чатырох сыноў. Адзін з іх, Мсціслаў загінуў у барацьбе з валынскімі князямі. Другі, Яраслаў – пераможца ятвягаў, загінуў у барацьбе з Уладзімірам Манамахам за Кіеў. Іншыя засталіся ўладарамі Тураўскіх земляў.
Жонка Святаполка – грэчаская царэўна Варвара (?-1125). Яна заснавала першы ў Тураве праваслаўны жаночы Варварынскі манастыр, дзе засталася жыць пасля смерці мужа.